Autoagresja

Autoagresja

Temat autoagresji jest rzadko poruszany, chociaż coraz częściej mamy z nią do czynienia. Autoagresja jest dość szeroko pojmowana może oznaczać bowiem osoby dokonujące samouszkodzeń np. poprzez nacinanie ostrym narzędziem swojego ciała, przypalanie się (patologiczna autoagresja) jak i również zachowań, które są powszechnie akceptowalne jednak dokonywana jest pewna deformacja ciała jak np. operacje plastyczne czy tatuaże.

Temat autoagresji jest rzadko poruszany, chociaż coraz częściej mamy z nią do czynienia. Autoagresja jest dość szeroko pojmowana może oznaczać bowiem osoby dokonujące samouszkodzeń np. poprzez nacinanie ostrym narzędziem swojego ciała, przypalanie się (patologiczna autoagresja) jak i również zachowań, które są powszechnie akceptowalne jednak dokonywana jest pewna deformacja ciała jak np. operacje plastyczne czy tatuaże. Do najliczniejszej grupy osób dokonujących chorobliwych samookaleczeń należą osoby w wieku od 13 do 20. Nie zmienia to faktu, że również i osoby dorosłe dokonują aktów autoagresywnych. Na łamach czasopisma New York Times w 2008r ukazał się artykuł (Roan S.: Self-injury on the rise among young people) w którym autor  stwierdza iż aż 1 % populacji dorosłych dokonuje samouszkodzeń. W tym artykule zajmiemy się opisem patologicznej autoagresji, która zwykle współtowarzyszy innym zaburzeniom psychicznym jak np. depresja.

Definiując autoagresję, można powiedzieć że jest to zachowanie mające na celu wyrządzenie sobie szkody psychicznej (autoagresja werbalna) albo fizycznej (autoagresja niewerbalna, bezpośrednia). Osoby autoagresywne mają niską samoocenę, częste wahania nastroju, problemy emocjonalne i cały gniew i frustrację kierują przeciwko sobie. Autoagresja częściej występuje wśród ludzi, którzy w dzieciństwie zaznali przemocy fizycznej.



AUTOAGRESJA – DLACZEGO?

Autoagresji dokonują osoby, które nie są w stanie poradzić sobie z własnymi emocjami, wymaganiami stawianymi przez otoczenie i wolą zamienić swój ból psychiczny w inny rodzaj bólu, najczęściej fizyczny. Dokonując nacięć, gasząc papierosy na rękach uwalniają się od otaczającego ich, nieznośnego bólu psychicznego. Podczas cięcia uwalniane są endorfiny, które powodują uczucie euforii, likwidowane jest napięcie a w skutek czego dana osoba odczuwa również swego rodzaju ulgę. Niestety – autoagresja może uzależnić. Istnieje duże ryzyko, że osoby, które raz dokonały uszkodzeń i zaznały uczucia „odprężenia” coraz częściej będą sięgać po tą metodę. Trzeba pamiętać, że autoagresja może doprowadzić do próby samobójczej lub nieszczęśliwego wypadku, w skrajnych przypadkach zakończonego trwałym kalectwem.

JAK MOŻNA POMÓC?

autoagresjaPrzede wszystkim otoczenie powinno zmienić swoje nastawienie do osób autoagresywnych. Panuje przekonanie, iż młodzież dokonująca samouszkodzeń robi to dlatego, że jest to „modne” lub dlatego, że chce zwrócić na siebie uwagę. Jakże błędne jest to przekonanie! Może się wydawać, że właśnie takie opinie potęgują skale problemu. Dorośli często zrzucają z siebie ciężar odpowiedzialności uznając, że są to wybryki i fanaberie młodego człowieka. Żaden człowiek, który dobrze się czuje nie dokonuje samouszkodzeń. Trzeba zrozumieć, że autoagresja jest formą rozładowania napięcia. I jest to w istocie wołanie o pomoc. Przede wszystkim nigdy nie powinniśmy krzyczeć ani robić awantury. Może doprowadzić to do częstszych aktów autoagresji. To co musimy zrobić to przede wszystkim porozmawiać z taką osobą, okazać jej zrozumienie i zachęcić do wizyty u lekarza lub psychoterapeuty. Pamiętajmy, że autoagresja jest „objawem”. To, że dana osoba przestanie dokonywać samouszkodzeń nie oznacza, że problem znikł. Być może jedni ludzie sami poradzą sobie z problemem ale o wiele częściej problem autoagresji jest zamieniany na inny, niekonstruktywny rodzaj rozładowania napięcia emocjonalnego jak np. nadużywanie substancji psychoaktywnych.



CO DALEJ?

samouszkodzeniaNiewiele osób w czasie trwania zachowań autodestrukcyjnych zastanawia się nad śladami jakie pozostają po dokonaniu samouszkodzeń. Autoagresja ma to do siebie, że w momencie jej dokonywania nie myślimy o niczym innym jak tylko o uldze, którą nam przynosi. W pewnym momencie, zwykle z pomocą wykwalifikowanej osoby dochodzi do nas, że autoagresja dawała nam złudne poczucie odprężenia. Tak naprawdę problem dalej istniał a my szliśmy po równi pochyłej. Niestety – blizny pozostają i na psychice i na częściach ciała. W Polsce nie ma refundacji na zabiegi pozwalające pozbyć się blizn. Refundacja dotyczy jedynie przypadków poparzenia ciała wskutek nieszczęśliwego wypadku.




Samouszkodzenia – Jak pozbyć się blizn?

autoagresja - bliznyIstnieją metody pozwalające pozbyć się blizn jednak trzeba pamiętać że im starsza i większa blizna tym trudniej jej się pozbyć. W przypadku płytkich blizn pomocne może być używanie kremu (np. Alcepalan) już na zagojoną, czerwoną bliznę. Nie łudźmy się jednak, że domowe i apteczne zabiegi pozwolą nam całkowicie pozbyć się głębokich blizn. Mogą jedynie sprawić, że blizny będą trochę mniej widoczne. Istnieją dwie metody aby w pewny sposób zatuszować blizny i jest to operacja lub zabiegi z wykorzystaniem lasera. Operacja polega na wycięciu blizny i ponownym zszyciu rany. Tak powstała blizna jest mniejsza i wygląda bardziej estetycznie. Jednak nie zawsze możemy dokonać operacji, szczególnie jeśli blizny są rozległe i trzeba wyciąć obszerny fragment skóry. W takim przypadku możemy jedynie zastosować zabiegi laserowe, które nie należą do tanich, a często potrzeba kilku serii, by osiągnąć jak najlepszy efekt.

Autor: DarkDream

Redakcja
ADMINISTRATOR
PROFILE

Posts Carousel