Depresja i starość

Depresja i starość

Depresja występuje u ok. 15% osób po 65 roku życia. Jaką postać przyjmuje? Jak się ją leczy? Ryzyko popełnienia samobójstwa w depresji wieku podeszłego narasta! Depresja – rozpowszechnienie Uważa się że około 15 % starszych ludzi (powyżej 65 rż) cierpi na depresję. Wydaje się być to związane przede wszystkim z procesem starzenia się. Wiadomo, że

Depresja występuje u ok. 15% osób po 65 roku życia. Jaką postać przyjmuje? Jak się ją leczy? Ryzyko popełnienia samobójstwa w depresji wieku podeszłego narasta!

Depresja – rozpowszechnienie

Uważa się że około 15 % starszych ludzi (powyżej 65 rż) cierpi na depresję. Wydaje się być to związane przede wszystkim z procesem starzenia się. Wiadomo, że mózg tak ja wątroba czy serce wraz z wiekiem słabnie, jego masa się zmniejsza stąd może to prowadzić do zaburzeń w jego funkcjonowaniu. Innymi czynnikami, które wpływają na duże rozpowszechnienie depresji w starszym wieku są czynniki reaktywne (np. śmierć znajomych i bliskich osób). U osób, które cierpiały wcześniej na depresję może ona nawracać częściej, a czas nawrotów może być dłuższy.




Jakie są postacie depresji wieku podeszłego?

Wyróżnia się zasadniczo dwie postacie, jakie może przyjmować depresja u osób starszych. Postać z urojeniami i agitacją polega na pobudzeniu ruchowym i lęku z współistniejącymi urojeniami dotyczącymi zwykle chorób somatycznych, zmian w ciele, winy, kary, grzeszności, okradania, zubożenia, upośledzenia i nicości. Czasami urojenia nicości mogą przyjmować skrajną postać, w której pacjent jest przekonany, iż nie ma już świata i jego ciała a jemu grozi wieczne potępienie. Urojenia te nazywamy zespołem Cotard’a.
Postać apatyczno-abuliczną rozpoznajemy, kiedy przeważa utrata chęci i zainteresowań oraz zwolnienie zarówno szybkości myślenia jak i aktywności ruchowej. Osoby te charakteryzuje poczucie zmniejszonej wydolności zarówno fizycznej jak i intelektualnej. Stan ten może być tak ciężki, że przypomina otępienie. Ponieważ wynika ono z depresji i jest odwracalny w tym przypadku mówimy o otępieniu rzekomym.



Jak leczy się depresję wieku podeszłego?

Z powodu starzenia się wątroby i nerek – narządów odpowiedzialnych za usuwanie z organizmu leków używa się generalnie mniejszych dawek. Zwykle jest to 1 dawki stosowanej u osób w wieku produkcyjnym. Unika się tych leków przeciwdepresyjnych, które mogą pogarszać pamięć (tzw. cholinolityków) oraz leków, które mogą nasilać objawy niepożądane innych leków, używanych przez te osoby z powodu schorzeń somatycznych. Należy dbać o sytuację socjalną osób cierpiących na depresję wieku podeszłego. Należy również pamiętać, że umieszczenie w szpitalu może znacznie pogorszyć funkcjonowanie tych osób, dlatego jeżeli jest to tylko możliwe osoby te powinny być leczone w domu.

autor tekstu: dr n. med. Marek Krzystanek, psychiatra

Redakcja
ADMINISTRATOR
PROFILE

Posts Carousel